Τα Όμορφα και τα Αληθινά...

..που βγήκε και περπάτησε ο Κύριος του Κόσμου Και πήγε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες Κι ο πρώτος που χαιρέτησε ήταν (ο) Άγιος Βασίλης: -Καλώς τα κάνεις Βασιλειό, καλόν ζευγάριν έχεις. -Καλό το λες Αφέντη μου καλό και βλογημένο, η χάρη σου το βλόγησε με το δεξιό σου χέρι, με το δεξιό με το ζερβό, με το μαλαματένιο. - Άγιε Βασίλη , Δέσποτα, πόσα πινάκια σπέρνεις; -Σπέρνω κριθάρι δώδεκα, σιτάρι δεκαπέντε, ταγή και ρόβι δεκοχτώ κι από νωρίς στο στάβλο.. Ξημέρωμα Πρωτοχρονιάς θέλω να πιάσετε άμμο απού δεν έχει μετρημό, ευχές να σας τσι κάμω... Καλή Χρονιά με υγεία, ευτυχία και αγάπη !!!

«Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού τη θείαν γέννησιν να πω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννιέται σήμερον εν Βηθλεέμ την πόλη, Οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ’ η φύσις όλη, Κυρά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα Απού τον έχεις τον υγιό, τον μοσχοκανακάρη. Λούζεις τον και χτενίζεις τον και στο σκολειό τον πέμπεις Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ’ ένα χρυσό βεργάλι Και η κυρά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι. Είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια. Άψε Βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι Και κάτσε και ντουχιούντηζε ήντα θα μας εβγάλεις Γι απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι Κι από τον πύρο του βουτσού να πιούμε μια γιομάτη Κι από την μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι Κι από το πιθαράκι σου ένα κουρούπι λάδι Κι αν είναι κι απο πλιάτερο, βαστούμε και τ’ ασκάκι Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα Και φέρε και γλυκό κρασί να πιούν τα παλληκάρια Κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα, Ανοίξετε την πόρτα σας, να πούμε καλησπέρα Κι ακόμα δεν τον ...

ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ; Όταν πριν από είκοσι σχεδόν χρόνια φόρεσα τη στολή του Έλληνα Αστυνομικού, ένοιωσα περήφανος που θα μου δινόταν η ευκαιρία να κάνω και εγώ κάτι στην κοινωνία. Να προστατέψω τους συμπολίτες μου, να προσφέρω στσυς συνανθρώπους μου, να εξυπηρετήσω όσους ζητούσαν τη βοήθεια μου. Σ' αυτά τα χρόνια δε λέω ότι κατάφερα όλα όσα είχα ονειρευτεί σαν νέος. Πολλές οι αντιξοότητες, σε μια χώρα που όλοι θέλουν η Αστυνομία να επιτελεί με αυστηρότητα και στο ακέραιο το καθήκον της, ΑΛΛΑ στους άλλους . Ο καθένας εξαιρεί τον εαυτό του . Κατάφερα όμως να διατηρήσω κάτι που με περηφάνια θα κληροδοτούσα στα παιδιά μου: την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΟΥ. Περπατούσα με το κεφάλι ψηλά. Όμως μεχρι στις 6-12-2008.... Τη μέρα που συνάντησες μια παρέα παιδιών που ανάμεσα τους ίσως ήταν και ο γιος μου . Ίσως πιο πίσω να ήταν και ο γιος σου . Ναι. Σου αντιμίλησαν. Ενδεχομένως να πέταξαν και μια πέτρα. Ίσως και να σε έβρισαν με τον εφηβικό τους τσαμπουκά. Και συ αντί να τους νουθετήσεις ή έστω να φύγει...