Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αν γνωρίζετε κάτι, βοηθήστε..........

Το μήνυμα, όπως το έλαβα:

ayto tominima opoios mpori na to metaferi se poion k opou mpori oli mpori na bre8oume se ayti tin 8esi .

Argyris Paspalas wrote

kalispera se olous, thelw na zitisw mia xari... na proothisete to parakatw minima se osous kserete:


"Stis 13 avgoustou to apogevma 3 me 5, metaxi 78ou - 79ou xiliometrou stn ethniki odo athinwn - lamias egine ena thanatiforo troxaio atixima me ena prasino lancia delta kai ena mavro yamaxa fazer. se afto to atyxima skotothike o odigos tis mixanis, o aderfos mou ... KWSTANTINOS PASPALAS, 30 etwn. Episis apo oti me exoun enimerwsei apo tin troxaia den iparxei KANENAS martiras. Oloi exete aderfia kai mporeitai na katalavetai. to kinito mou einai 6979206490 kai to email mou argyris_paspalas@yahoo.gr... ean iparxei kapoios pou na kserei to otidipote sas parakalw as epikoinonisei mazi mou, apla thelw na mathw...



Από μένα: Αν δεν γνωρίζετε κάτι οι ίδιοι, στείλτε το mail ή με όποιο τρόπο μπορείτε και σε άλλους...
Έχει υπάρξει στο παρελθόν εξιχνίαση τέτοιου ατυχήματος με την βοήθεια χρηστών του διαδικτύου..

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος...

ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ; Όταν πριν από είκοσι σχεδόν χρόνια φόρεσα τη στολή του Έλληνα Αστυνομικού, ένοιωσα περήφανος που θα μου δινόταν η ευκαιρία να κάνω και εγώ κάτι στην κοινωνία. Να προστατέψω τους συμπολίτες μου, να προσφέρω στσυς συνανθρώπους μου, να εξυπηρετήσω όσους ζητούσαν τη βοήθεια μου. Σ' αυτά τα χρόνια δε λέω ότι κατάφερα όλα όσα είχα ονειρευτεί σαν νέος. Πολλές οι αντιξοότητες, σε μια χώρα που όλοι θέλουν η Αστυνομία να επιτελεί με αυστηρότητα και στο ακέραιο το καθήκον της, ΑΛΛΑ στους άλλους . Ο καθένας εξαιρεί τον εαυτό του . Κατάφερα όμως να διατηρήσω κάτι που με περηφάνια θα κληροδοτούσα στα παιδιά μου: την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΟΥ. Περπατούσα με το κεφάλι ψηλά. Όμως μεχρι στις 6-12-2008.... Τη μέρα που συνάντησες μια παρέα παιδιών που ανάμεσα τους ίσως ήταν και ο γιος μου . Ίσως πιο πίσω να ήταν και ο γιος σου . Ναι. Σου αντιμίλησαν. Ενδεχομένως να πέταξαν και μια πέτρα. Ίσως και να σε έβρισαν με τον εφηβικό τους τσαμπουκά. Και συ αντί να τους νουθετήσεις ή έστω να φύγει...

Φθινοπώριασε...

...αλλά τα Χανιά είναι πάλι όμορφα... Αυτή η ανάρτηση αφιερώνεται σε όσους ήρθαν, έφυγαν και νοσταλγούν, σε όσους λείπουν μόνιμα και νοσταλγούν και στους μελλοντικούς νοσταλγούς, δηλαδή σε όσους είναι εδώ και θέλουν ή θα αναγκαστούν να φύγουν. Έτσι κι αλλιώς ζώντας με νοσταλγία γι αυτή την πόλη νοίωθεις γεμάτος. Κοντά ή μακριά δεν σε αφήνει ποτέ μόνο.

Στίχοι ποιημάτων - τραγουδιών

Πάτησα την πέτρα που πάτησες Κάθισα στην πέτρα που κάθησες Ήπια νερό από την πηγή που ήπιες Κι όμως δε σε χόρτασα Στη δυστυχία ευτυχής Στη λάμψη της σελήνης τ΄απόβραδο έσβηνε το φως στην καινούρια μέρα που κανείς δεν ξέρει τι θα μας φέρει. Ποιος άραγε μπορεί να μας το πει αυτό; Γι΄αυτό προς τα πίσω ποτέ μην κοιτάζεις, ό,τι έγινε λέγε έχει καλώς, κοίταζε μπροστά και προχώρα και μέχρι αύριο έχει ο Θεός. Εξάλλου, τίποτα συ δεν μπορείς ν΄αλλάξεις. Κάποιος άλλος τα κανονίζει όλ΄αυτά. Σου γράφει, σου σβήνει, σου τα δίνει όλα ή τα πάντα σου παίρνει σε λίγα λεπτά. Γι΄αυτό μην ψάχνεις να βρεις εξηγήσεις, δεν υπάρχει εδώ λογική. Μόνο πρέπει να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σ΄αυτήν την πλάση, υπάρχουν κι άλλοι πολλοί, που πιο δυστυχείς από σένα είναι κι αν τους γνωρίσεις, τρομάζεις. Και τότε "Μες στη Δυστυχία σου αισθάνεσαι Ευτυχής". Περιέχονται στο βιβλίο ποιημάτων ΄΄Η Σιωπή του Λόγου΄΄ του Βαγγέλη Κιαγιαδάκη (Φτερόλακα). Ρέθυμνο, 2004. Πέτρα ο Λόγος Πολλές φορές σκληρός σαν πέτρα, ανελέ...