Πάτησα την πέτρα που πάτησες Κάθισα στην πέτρα που κάθησες Ήπια νερό από την πηγή που ήπιες Κι όμως δε σε χόρτασα Στη δυστυχία ευτυχής Στη λάμψη της σελήνης τ΄απόβραδο έσβηνε το φως στην καινούρια μέρα που κανείς δεν ξέρει τι θα μας φέρει. Ποιος άραγε μπορεί να μας το πει αυτό; Γι΄αυτό προς τα πίσω ποτέ μην κοιτάζεις, ό,τι έγινε λέγε έχει καλώς, κοίταζε μπροστά και προχώρα και μέχρι αύριο έχει ο Θεός. Εξάλλου, τίποτα συ δεν μπορείς ν΄αλλάξεις. Κάποιος άλλος τα κανονίζει όλ΄αυτά. Σου γράφει, σου σβήνει, σου τα δίνει όλα ή τα πάντα σου παίρνει σε λίγα λεπτά. Γι΄αυτό μην ψάχνεις να βρεις εξηγήσεις, δεν υπάρχει εδώ λογική. Μόνο πρέπει να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σ΄αυτήν την πλάση, υπάρχουν κι άλλοι πολλοί, που πιο δυστυχείς από σένα είναι κι αν τους γνωρίσεις, τρομάζεις. Και τότε "Μες στη Δυστυχία σου αισθάνεσαι Ευτυχής". Περιέχονται στο βιβλίο ποιημάτων ΄΄Η Σιωπή του Λόγου΄΄ του Βαγγέλη Κιαγιαδάκη (Φτερόλακα). Ρέθυμνο, 2004. Πέτρα ο Λόγος Πολλές φορές σκληρός σαν πέτρα, ανελέ...
Σχόλια
Σου λείπει μια φωτο απ το νησί μου, ίσως σου στείλω κάποια στιγμή.
μια και μίλησε για βιβλία η Αθηνά, να προτείνω: Η Αδελφότης των Στεναγμών, Νίκος Ντακάκης, εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος, εκ Ρεθύμνου ο συγγραφέας. Συμμετοχή δική μου σε όλα τα στάδια εκτός από το χειρόγραφο. Από κει και κάτω σε όλα, δαχτυλογράφηση κλπ κλπ.
Ο πιο ασφαλής δρόμος για να το βρεις τελικά είναι τα e-βιβλιοπωλεία.
Νομίζω πως θα σ' αρέσει, γιατί διαδραματίζεται στην Κρήτη. Λεπτομέρειες στο blog http://iadelfotistwnstenagmwvn.blogspot.com/
Διαφήμιση; Το πονάω σαν δικό μου!
Πολλά φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο
Αθηνά η Ομηρόλη είναι καταπληκτική. Αυτά τα βιβλία της αλλά και όσα δεις στο βιβλιοπωλείο δικά της, μην διστάσεις. Μ΄αρέσει και μένα η Αλκυόνη Παπαδάκη και Λένα Μαντά. Εμένα μ΄αρέσει τα βιβλία να έχουν πράγματα να πουν από τα μύχια της ψυχής των ανθρώπων. Δες τι θα προσθέσω στην ανάρτηση με τα βιβλία. Στα προτείνω ανεπιφύλακτα.