Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι Δρόμοι της Ελιάς...

Βούβες Χανίων, 11/07/2008

Η διαδρομή που θα ακολουθήσουν οι 50 μοτοσυκλετιστές, που παρέλαβαν στην Πύλο τον Κότινο από την Ελιά των Βουβών, για να φτάσουν μέχρι το Πεκίνο.

http://www.olivetreeroute.gr/pekin/gr/voyage_gr.htm

Σχόλια

Ο χρήστης neoinileias είπε…
You have quite interesting blog...
Ο χρήστης SPantelaki είπε…
Τhanks, you too....
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
γειά... είδα φως και μπήκα. Ενδιαφέρουσα σελίδα, ας την ξεφυλλίσω κι εγώ. Είδα τα βιβλία που προτείνεις , εκτός της Μ. Βαμβουνάκη (!!) που το έχω μελετήσει, δεν έχω διαβάσει καθόλου Εύα Ομηρόλη , καλή φαίνεται από τα οπισθόφυλλα των βιβλίων της. Τα έχεις διαβάσει? Θέλω την γνώμη σου. Μου αρέσουν κυρίως η Α.Παπαδάκη, Ρ.Κοντέα, Λ.Μαντά ,Ι.Καρυστιάνη κ.α Βασικά θέλω συναίσθημα στα βιβλία που διαβάζω.
Σου λείπει μια φωτο απ το νησί μου, ίσως σου στείλω κάποια στιγμή.
Ο χρήστης Φωτεινή S είπε…
Στέλλα,
μια και μίλησε για βιβλία η Αθηνά, να προτείνω: Η Αδελφότης των Στεναγμών, Νίκος Ντακάκης, εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος, εκ Ρεθύμνου ο συγγραφέας. Συμμετοχή δική μου σε όλα τα στάδια εκτός από το χειρόγραφο. Από κει και κάτω σε όλα, δαχτυλογράφηση κλπ κλπ.
Ο πιο ασφαλής δρόμος για να το βρεις τελικά είναι τα e-βιβλιοπωλεία.
Νομίζω πως θα σ' αρέσει, γιατί διαδραματίζεται στην Κρήτη. Λεπτομέρειες στο blog http://iadelfotistwnstenagmwvn.blogspot.com/
Διαφήμιση; Το πονάω σαν δικό μου!
Πολλά φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο
Ο χρήστης SPantelaki είπε…
Φωτεινή θα το πάρω. Το είχα δει ήδη στο blog σου, από την παρουσίαση του αλλά ξέχασα μετά να σε ρωτήσω. Πολλά φιλιά και από μένα και να περάσεις όπως εσύ θες το Σαββατοκύριακο που έρχεται...

Αθηνά η Ομηρόλη είναι καταπληκτική. Αυτά τα βιβλία της αλλά και όσα δεις στο βιβλιοπωλείο δικά της, μην διστάσεις. Μ΄αρέσει και μένα η Αλκυόνη Παπαδάκη και Λένα Μαντά. Εμένα μ΄αρέσει τα βιβλία να έχουν πράγματα να πουν από τα μύχια της ψυχής των ανθρώπων. Δες τι θα προσθέσω στην ανάρτηση με τα βιβλία. Στα προτείνω ανεπιφύλακτα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος...

ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ; Όταν πριν από είκοσι σχεδόν χρόνια φόρεσα τη στολή του Έλληνα Αστυνομικού, ένοιωσα περήφανος που θα μου δινόταν η ευκαιρία να κάνω και εγώ κάτι στην κοινωνία. Να προστατέψω τους συμπολίτες μου, να προσφέρω στσυς συνανθρώπους μου, να εξυπηρετήσω όσους ζητούσαν τη βοήθεια μου. Σ' αυτά τα χρόνια δε λέω ότι κατάφερα όλα όσα είχα ονειρευτεί σαν νέος. Πολλές οι αντιξοότητες, σε μια χώρα που όλοι θέλουν η Αστυνομία να επιτελεί με αυστηρότητα και στο ακέραιο το καθήκον της, ΑΛΛΑ στους άλλους . Ο καθένας εξαιρεί τον εαυτό του . Κατάφερα όμως να διατηρήσω κάτι που με περηφάνια θα κληροδοτούσα στα παιδιά μου: την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΟΥ. Περπατούσα με το κεφάλι ψηλά. Όμως μεχρι στις 6-12-2008.... Τη μέρα που συνάντησες μια παρέα παιδιών που ανάμεσα τους ίσως ήταν και ο γιος μου . Ίσως πιο πίσω να ήταν και ο γιος σου . Ναι. Σου αντιμίλησαν. Ενδεχομένως να πέταξαν και μια πέτρα. Ίσως και να σε έβρισαν με τον εφηβικό τους τσαμπουκά. Και συ αντί να τους νουθετήσεις ή έστω να φύγει...

Φθινοπώριασε...

...αλλά τα Χανιά είναι πάλι όμορφα... Αυτή η ανάρτηση αφιερώνεται σε όσους ήρθαν, έφυγαν και νοσταλγούν, σε όσους λείπουν μόνιμα και νοσταλγούν και στους μελλοντικούς νοσταλγούς, δηλαδή σε όσους είναι εδώ και θέλουν ή θα αναγκαστούν να φύγουν. Έτσι κι αλλιώς ζώντας με νοσταλγία γι αυτή την πόλη νοίωθεις γεμάτος. Κοντά ή μακριά δεν σε αφήνει ποτέ μόνο.

Στίχοι ποιημάτων - τραγουδιών

Πάτησα την πέτρα που πάτησες Κάθισα στην πέτρα που κάθησες Ήπια νερό από την πηγή που ήπιες Κι όμως δε σε χόρτασα Στη δυστυχία ευτυχής Στη λάμψη της σελήνης τ΄απόβραδο έσβηνε το φως στην καινούρια μέρα που κανείς δεν ξέρει τι θα μας φέρει. Ποιος άραγε μπορεί να μας το πει αυτό; Γι΄αυτό προς τα πίσω ποτέ μην κοιτάζεις, ό,τι έγινε λέγε έχει καλώς, κοίταζε μπροστά και προχώρα και μέχρι αύριο έχει ο Θεός. Εξάλλου, τίποτα συ δεν μπορείς ν΄αλλάξεις. Κάποιος άλλος τα κανονίζει όλ΄αυτά. Σου γράφει, σου σβήνει, σου τα δίνει όλα ή τα πάντα σου παίρνει σε λίγα λεπτά. Γι΄αυτό μην ψάχνεις να βρεις εξηγήσεις, δεν υπάρχει εδώ λογική. Μόνο πρέπει να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σ΄αυτήν την πλάση, υπάρχουν κι άλλοι πολλοί, που πιο δυστυχείς από σένα είναι κι αν τους γνωρίσεις, τρομάζεις. Και τότε "Μες στη Δυστυχία σου αισθάνεσαι Ευτυχής". Περιέχονται στο βιβλίο ποιημάτων ΄΄Η Σιωπή του Λόγου΄΄ του Βαγγέλη Κιαγιαδάκη (Φτερόλακα). Ρέθυμνο, 2004. Πέτρα ο Λόγος Πολλές φορές σκληρός σαν πέτρα, ανελέ...