Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Φωτογραφίες αγαπημένων τόπων και τοπίων..

Πανέθημος Κολυμβαρίου Χανίων


Πανέθημος, Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών



Πανέθημος, Πέτρινη Βρύση στο προαύλιο του Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών

Δελιανά Χανίων, Φαράγγι


Δελιανά, Ι.Ν. Αγίου Ιωάννου Προδρόμου

Δελιανά, Ι.Ν. Αγίου Ιωάννου Προδρόμου


Δελιανά, γειτονιά Πρόδρομος



Χανιά, Ενετικό Λιμάνι


Ραβδούχας Χανίων

Ελαφονήσι Χανίων, Ηλιοβασίλεμα

Γαύδος, Σαρακήνικο

Γαύδος, Ο Φάρος

Χανιά, Ενετικό Λιμάνι, Ο Φάρος

Χώρα Σφακίων



Σαντορίνη

Νάξος

Πάρος

Τήνος

Τήνος, Μεγαλόχαρη, εξωτερική είσοδος

Τήνος, Μεγαλόχαρη


Ο δρόμος προς Ανώπολη, στο βάθος η Χώρα Σφακίων


Σφακιά, Φαράγι Αράδενας


Με θέα το Λιβυκό Πέλαγος, Άϊ-Γιάννης Σφακίων

Άϊ-Γιάννης Σφακίων-Ι.Ν. Αγίου Ιωάννη Θεολόγου, άποψη εσωτερικού

Τις επόμενες δύο φωτογραφίες τις έστειλε η Έυα μας από Μυτιλήνη και τις δημοσιεύω με πολλή χαρά.


Άγιος Θεόδωρος Μυτιλήνης


Αγιάσος

Έυα, σ΄ευχαριστώ!!

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΣΤΕΛΛΑ.ΕΙΜΑΙ Η ΕΥΑ.ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΜΟΥ ΤΟΠΟΥ.ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ?
Ο χρήστης SPantelaki είπε…
Γεια σου Έυα. Καλώ ήρθες στο ιστολόγιο μου. Νομίζω πως δεν υπάρχει τρόπος οι επισκέπτες να ανεβάζουν φωτογραφίες ή κάτι άλλο. Μόνο μέσα από τα σχόλια μπορούν να γράφουν κείμενο. ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ. Ο μόνος τρόπος είναι να μου τη στείλεις με mail, αν θες και να την αναρτήσω εγώ. Φυσικά θα γράψω ότι είναι από εσένα. Το mail μου είναι spantelaki@gmail.com . Γιατί δεν επιχειρείς να φτιάξεις δικό σου ιστολόγιο ώστε να ανεβάσεις φωτογραφίες που σου αρέσουν; Δεν είναι δύσκολο. Σ΄ευχαριστώ .

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στίχοι ποιημάτων - τραγουδιών

Πάτησα την πέτρα που πάτησες Κάθισα στην πέτρα που κάθησες Ήπια νερό από την πηγή που ήπιες Κι όμως δε σε χόρτασα Στη δυστυχία ευτυχής Στη λάμψη της σελήνης τ΄απόβραδο έσβηνε το φως στην καινούρια μέρα που κανείς δεν ξέρει τι θα μας φέρει. Ποιος άραγε μπορεί να μας το πει αυτό; Γι΄αυτό προς τα πίσω ποτέ μην κοιτάζεις, ό,τι έγινε λέγε έχει καλώς, κοίταζε μπροστά και προχώρα και μέχρι αύριο έχει ο Θεός. Εξάλλου, τίποτα συ δεν μπορείς ν΄αλλάξεις. Κάποιος άλλος τα κανονίζει όλ΄αυτά. Σου γράφει, σου σβήνει, σου τα δίνει όλα ή τα πάντα σου παίρνει σε λίγα λεπτά. Γι΄αυτό μην ψάχνεις να βρεις εξηγήσεις, δεν υπάρχει εδώ λογική. Μόνο πρέπει να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σ΄αυτήν την πλάση, υπάρχουν κι άλλοι πολλοί, που πιο δυστυχείς από σένα είναι κι αν τους γνωρίσεις, τρομάζεις. Και τότε "Μες στη Δυστυχία σου αισθάνεσαι Ευτυχής". Περιέχονται στο βιβλίο ποιημάτων ΄΄Η Σιωπή του Λόγου΄΄ του Βαγγέλη Κιαγιαδάκη (Φτερόλακα). Ρέθυμνο, 2004. Πέτρα ο Λόγος Πολλές φορές σκληρός σαν πέτρα, ανελέ

''Μαντινάδα είναι η κραυγή που αφήνει μια ψυχή αρρενωπή, αλλά εξαιρετικά ευαίσθητη: Η Κρητική Ψυχή. '' ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

΄Ο,τι γραφτεί μες την ψυχή, καλό - κακό, δε σβήνει και έχει το χέρι του γραφιά, για πάντα, την ευθύνη... Μήτσος Σταυρακάκης Βάλε νερό στ΄τσι χούφτες σου κι όσο θα δεις να μείνει είναι οι χαρές που αλάργω σου εδά η ζωή μου δίνει. Ποτέ μην πάρεις δανεικά φτερά για να πετάξεις, με τα δικά σου να πετάς κι όποτε, κι όπου φτασεις... Αν βρω τ΄αθάνατο νερό δεν πίνω κι ας πεθάνω άμα δε βρεις να πιεις και συ ήντα θα ζω να κάνω... Στην αγκαλιά μου έζησες το κάθε όνειρο σου και ΄καμα ένα και πονώ που το κρατείς δικό σου... Πάντοτε σβήνει ένα κερί στον άνεμο αφημένο κι ευθύνη έχει απού ΄πρεπε να το κρατά αναμμένο... Φτερούγες κάνει η σκέψη μου κι απάνω σου τσ΄απλώνει, να σου σκεπάζει το κορμί, φως μου, να μην κρυώνει... Σπόρους του γιασεμιού θα βρω στη σκέψη να φυτέψω, να κάμω γλάστρα την καρδιά λουλούδι να σου μπέψω. Αφού δεν είναι δυνατό κοντά σου να σιμώσω, ενός ονείρου θα΄κλουθώ, να΄ρθω να σ΄αναταμώσω. Ήθελα να΄μαι θάλασσα και συ από πάνω

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος...

ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ; Όταν πριν από είκοσι σχεδόν χρόνια φόρεσα τη στολή του Έλληνα Αστυνομικού, ένοιωσα περήφανος που θα μου δινόταν η ευκαιρία να κάνω και εγώ κάτι στην κοινωνία. Να προστατέψω τους συμπολίτες μου, να προσφέρω στσυς συνανθρώπους μου, να εξυπηρετήσω όσους ζητούσαν τη βοήθεια μου. Σ' αυτά τα χρόνια δε λέω ότι κατάφερα όλα όσα είχα ονειρευτεί σαν νέος. Πολλές οι αντιξοότητες, σε μια χώρα που όλοι θέλουν η Αστυνομία να επιτελεί με αυστηρότητα και στο ακέραιο το καθήκον της, ΑΛΛΑ στους άλλους . Ο καθένας εξαιρεί τον εαυτό του . Κατάφερα όμως να διατηρήσω κάτι που με περηφάνια θα κληροδοτούσα στα παιδιά μου: την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΟΥ. Περπατούσα με το κεφάλι ψηλά. Όμως μεχρι στις 6-12-2008.... Τη μέρα που συνάντησες μια παρέα παιδιών που ανάμεσα τους ίσως ήταν και ο γιος μου . Ίσως πιο πίσω να ήταν και ο γιος σου . Ναι. Σου αντιμίλησαν. Ενδεχομένως να πέταξαν και μια πέτρα. Ίσως και να σε έβρισαν με τον εφηβικό τους τσαμπουκά. Και συ αντί να τους νουθετήσεις ή έστω να φύγει