Πηγαίνοντας για τα Δελιανά και πριν το χωριό, υπάρχει ένα σημείο που διαφέρει από όλα τα άλλα σημεία της διαδρομής. Πρόκειται για ένα δάσος από κυπαρίσσια, που βρίσκεται δίπλα στο δρόμο και σε συνδυασμό με άλλο ένα που βρίσκεται στο λόφο που υψώνεται προς την Πανέθημο, δημιουργούν ένα μαγευτικό σημείο της διαδρομής. Όλοι όσοι περνούν από εκεί, το γνωρίζουν.
Η τοποθεσία ονομάζεται Κυπαρισσώνας. 
Θυμάμαι, όταν ήμουν μαθήτρια στο Δημοτικό Σχολείο Δελιανών, οι δάσκαλοι μας να μας πηγαίνουν εκδρομή στο δάσος και να μας εξηγούν την αξία του στη ζωή μας, να μας μαθαίνουν να δείχνουμε αγάπη και σεβασμό στα δέντρα καθώς και να τα προστατεύουμε από ότι μπορεί να τα καταστρέψει.
Ώσπου τελικά καταλήγουμε το δάσος να μετατρέπεται σε καλλιέργεια ελαιοδέντρων.
Η τοποθεσία ονομάζεται Κυπαρισσώνας. Θυμάμαι, όταν ήμουν μαθήτρια στο Δημοτικό Σχολείο Δελιανών, οι δάσκαλοι μας να μας πηγαίνουν εκδρομή στο δάσος και να μας εξηγούν την αξία του στη ζωή μας, να μας μαθαίνουν να δείχνουμε αγάπη και σεβασμό στα δέντρα καθώς και να τα προστατεύουμε από ότι μπορεί να τα καταστρέψει.Οι προηγούμενες φωτογραφίες δείχνουν από τον απέναντι λόφο το δάσος ενώ στις επόμενες θα δείτε το εσωτερικό του. Υπάρχουν παντού κομμένα κυπαρίσσια, μικρά και μεγάλα.
Ώσπου τελικά καταλήγουμε το δάσος να μετατρέπεται σε καλλιέργεια ελαιοδέντρων.Έτσι γίνεται κατανοητό γιατί στις πανοραμικές φωτογραφίες υπάρχουν μεταξύ των κυπαρισσιών κενά με ελιές.
Δεν μ΄ενδιαφέρει από ποιους γίνεται αυτή η καταστροφή και η ανάρτηση αυτή δεν έχει την έννοια της καταγγελίας. Σημασία όμως έχει το αποτέλεσμα, που είναι αποκαρδιωτικό, για όσους γνωρίζουν και αγαπούν αυτό το δάσος.
Σχόλια